#karmienietonieproblem

Nie znam kobiety, której nie zmieniło macierzyństwo. Czasem w większym, czasem w mniejszym stopniu ale zawsze. Mnie zmieniło bardzo. Kiedy zostałam mamą, świadomość odpowiedzialności za drugiego człowieka urosło do życiowego przedsięwzięcia. Nie ma takiej chwili bym się czegoś nie obawiała. Każdego dnia jako mama doświadczam wielu emocji. Od złości i bezsilności po ogrom wzruszenia i bezgranicznej miłości. 

Kiedy rodzi się mały człowiek, już nic nie jest takie samo. W jednym momencie zmienia się cały świat. Poczucie bliskości jakie się wtedy tworzy sprawia, że dostajesz nadprzyrodzonych mocy. Jednak czasem bywa i tak, że tej mocy zaczyna brakować. Zmęczenie, niewyspanie zwłaszcza w tych pierwszych tygodniach przysłania czasem radość z macierzyństwa. A kiedy dochodzą do tego problemy z karmieniem, zaczynają się schody.

Jako mama dwójki dzieci, doświadczyłam wielu różnych momentów, które sprawiły że stałam się dużo bardziej świadoma nie tylko jako mama ale także jako kobieta. Kiedy rodziła się Nadia nie miałam pojęcia jak będzie wyglądało moje macierzyństwo. Nie byłam wtedy gotowa na dziecko. Nie zdawałam sobie sprawy jak wiele będzie mnie to kosztowało poświęcenia i jak wiele zmieni się w moim życiu. Od samego początku starałam się radzić sobie z tym sama. Bywało różnie, jednak traktowałam to jako swoiste wyzwanie dlatego tak rzadko prosiłam o pomoc. Tak też było z karmieniem. Teraz z biegiem lat wiem, że nasza historia mogłaby trwać o wiele dłużej niż tylko 4 miesiące. Okraszona pięknymi chwilami a nie płaczem i bezradnością. Często słyszałam, że przy drugim dziecku jest inaczej, spokojniej. Tak było. Miałam też więcej cierpliwości, której wcześniej musiałam się nauczyć. Mając już pewne doświadczenie, do karmienia Gai podeszłam zupełnie na luzie. Nie robiłam nic wbrew sobie i wszystko potoczyło się zupełnie naturalnie. Nasza przygoda trwała 16 miesięcy i mimo, że już się skończyła  to temat jest mi wciąż bardzo bliski.

Jako ambasadorka marki Lovi ale przede wszystkim jako mama. Chciałabym Wam opowiedzieć o pewnej akcji, do której zostałam zaproszona. Temat karmienia piersią nie należy do łatwych. Sama wiem, że czasem ciężko przyznać się do swojej niewiedzy a jeszcze trudniej poprosić o pomoc. Jako mama starasz się zawsze stawać na wysokości zadania. Nauczona doświadczeniem wiem, że musisz czasem odpuścić bo przecież jesteś tylko człowiekiem. Karmienie to nie problem to akcja organizowana przez Lovi, która ma na celu pomóc młodym, często niedoświadczonym mamom w ich problemach z laktacją i karmieniem piersią. To akcja, która pomaga uświadomić kobietom, że czasem warto poprosić o pomoc i że kłopoty z karmieniem wcale nie muszą oznaczać jego końca. Marka zorganizowała bezpłatne konsultacje w poradniach w całej Polsce, które wspierają mamy w karmieniu piersią i w prawidłowym rozwoju ich dzieci.  

KONKURS

W ramach akcji razem z marką Lovi przygotowałam dla Was konkurs, w którym do wygrania są dwa dwufazowe laktatory Expert. Chciałabym abyście napisały o początkach Waszego karmienia piersią a może właśnie spodziewacie się dziecka i dopiero zgłębiacie ten temat? Opiszcie swoje historie / przemyślenia a dwie z Was nagrodzimy dwoma zestawami laktatorów. Konkurs trwa przez cały tydzień do 16 stego kwietnia do końca dnia a wyniki ogłoszę dzień później na blogu pod wpisem konkursowym.

link do akcji Lovi - karmienie to nie problem

Dziękuję Wam za tyle pięknych, czasem zabawnych a czasem wzruszających historii!  Wśród tylu komentarzy wybrałam dwa, które w cudowny sposób pokazały jak wielka potrafi być miłość Ojców do swoich partnerek i dzieci.  Wybrane osoby proszę o kontakt mailowy nanuszkablog@gmail.com

Gratuluję!

autor : Wojciech Wojciechowski

Chyba jestem pierwszym (jedynym?) facetem biorącym udział w dyskusji. Rzadko się wypowiadam w takich dyskusjach, właściwie wcale. Zaglądam tu czasem bardziej przez ramię mojej żony niż jako stały bywalec, ale tym razem stwierdziłem, że może i ja powiem, jak to wygląda, choć z męskiego punktu widzenia. 

Moja żona od początku bardzo chciała karmić piersią. I wydawało mi się to zupełnie oczywiste. Wiedziałem z poradników, jakie czytaliśmy przed ciążą ile dobrego to wniesie w życie naszego Maluszka, ile to znaczy, jak duży wpływ ma to na jego rozwój. To nasze pierwsze dziecko, więc myśleliśmy, że jesteśmy przygotowani. Książkowo przygotowani. W szpitalu położne, kiedy poprosiłem o pomoc rzuciły od niechcenia "niech przykłada, dziecko się nauczy". Nikt nam nie zaproponował pomocy doradcy laktacyjnego, nikt nie wspierał. Ktoś z rodziny rzucił "niech podaje modyfikowane", ale moja żona jest uparta, nie było takiej opcji.

I wtedy zaczęło się dziać coś, na co przygotowany nie byłem. W żaden sposób. Czytałem o bólu, o porodzie, o nacinaniu krocza nawet, o cesarskim cięciu, o powikłaniach, o wszystkich za i przeciw różnych sposobów porodu, ale na to psychicznie nie byłem przygotowany. Ból, jaki karmienie sprawiało mojej żonie był nie do opisania dla mnie. Ok, może to my po prostu jesteśmy słabi, może Wy więcej zniesiecie. Ja myślałem, że skoro poród już za nami, to najgorszy ból jest już za nami. Łzy, o których początkowo myślałem, że są łzami szczęścia, a które były po prostu z bólu, zaciśnięte do karmienia zęby, popękane do krwi brodawki, które wyglądały tak strasznie...

Co mogę dziś powiedzieć? Jestem dumny. Dumny i wdzięczny mojej żonie za to, co zrobiła. Za to że dziś, cztery miesiące po tym wszystkim moja córka jest karmiona piersią, która nie jest obolała, poraniona. Za to, że teraz, kiedy żona ją karmi nie wylewa morza łez. Chcę zaznaczyć, że karmienie to nie problem. Potrzeba nam (rodzicom, bo nie tylko matki potrzebują tej pomocy, naprawdę!)tylko kogoś, kto nas wesprze, kto pokaże. 

Mam nadzieję, że akcja LOVI będzie miała naprawdę szeroki zasięg, trzymam za to kciuki! 

I za Was też oczywiście, drogie Mamy!

autor : koza 13944

Karmienie piersią wyobrażam sobie jako przeżycie jedyne w swoim rodzaju, niepowtarzalne . Jako chwile pełne wzruszenia, gdy maluszkek patrzy i je ... Je by rosnąć, by wspierać swoją odporność . Wyobrażam sobie jako dumę! Dumę !

Moja żona przy pierwszym dziecku wiele płakała... czemu? bo najpierw dopadło ją zapalenie piersi a potem laktacja zanikła. Po wielu trudach nie udało jej się...a tak bardzo chciała. Nie mogłem patrzeć jak ze łzami w oczach spoglądała na kuzynki czy siostrę które karmiły piersią... to tak bardzo ją dotknęło, tak bardzo bolało. Może dziś, po latach, gdy weszły nowe opcje, laktatory elektroniczne coś by się zmieniło. 

Moje serce kołacza a dusza płaczę gdy widzę żonę z brzuszkiem, która zamiast cieszyć się płacze... płacze w poduszkę. Już wyczytuje na forach, grupach co robić w razie problemów. Czy drugi raz udźwignęłaby ciężar tego, że nie da rady karmić? Nie wiem! Obawiam się że mogłaby się załamać. To kobieta o wielkim sercu, która chce karmić, karmić swoim mlekiem które ma moc i które doda jej siły każdego dnia przy zajmowaniu się dziećmi.

Marzę by uleczyć jej duszę i pozwolić by odetchnęła z uglą, marzę by zobaczyć jej minę, gdy podaruje jej ten laktator Lovi.... jej mina? Bezcenna! Jej obawy zmaleją a wyczekiwanie tego dnia, nabierze nowego wymiaru. Dla mojej żony ważne jest karmienie piersią bo :

K KARMIENIE piersią jako karmienie MIŁOŚCIĄ sobie wyobrażam,

A AMBITNIE przy tym swego dziecka na zagrożenie nie narażam. 

R RATUJĄC zdrowie i odporność swego maluszka karmie naturalnie

M MAM dzięki tobie szansę by żonie wychodziło to niebanalnie !

I IDEALNE karmienie ? Nie da się tego przewidzieć ani zaplanować

E EKSTRAWAGANCKIE zachowanie dziecka trzeba przy tym szanować .

N NATURALNIE wyobrażam sobie to jako przeżycie nie z tej ziemi

I IDEALNA chwila, która już na zawsze moje smutne życie odmieni. 

E EFEKTEM czego będzie czuły wzrok maluszka i uśmiech jego błogi

P PRZEWRACAJĄCE i kopiące z radości jego malutkie nogi . 

I IDEALNE karmienie wyobrażam sobie jako spokojne pojenie miłością

E EKSTRA chwila, wzrok maluszka utkwoiony we mnie, co jest radością. 

R RADOSNE chwile, niesamowite przeżycie i od Lovi laktator

S SPEKTAKULARNEGO karmienia i pomocy w nim prowokator . 

I I tak właśnie chciałbym aby laktator powędrował w moje ręce

Ą .... by żona rozpędziła laktację i bym ja, jako tata, mógł karmić 

maluszka mlekiem odciągniętym, mlekiem które płynie miłością i słynie z spektakularnych właściwości ! 

Pozdrawiam 

zatroskany tata